در روزهای اخیر، بمباران‌های شدید منطقه ضاحیه در بیروت، که مقر حزب‌الله است، خبرساز شده است. این بمباران‌ها تصادفی نیستند و به‌طور مستقیم به دکترین ضاحیه مربوط می‌شوند که از سال ۲۰۰۶ به‌عنوان یک شیوه جنگی ویژه از سوی اسرائیل معرفی شده است.
ایران امروز در معرض درگیری، حمله و جنگ قرار دارد؛ جنگی که مردم ایران هرگز خواهان آن نبوده‌اند و انتخابشان نبوده است.
با شدت گرفتن حملات اسرائیل و تضعیف جدی حزب‌الله لبنان، عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، به بیروت و دمشق سفر کرده تا برای آتش‌بس تلاش کند و حزب‌الله را از زیر بار حملات مداوم اسرائیل نجات دهد.
افزایش تنش و درگیری بین اسرائیل و جمهوری اسلامی به نقطه‌ای حساس رسیده است. پس از حملات اخیر جمهوری اسلامی به خاک اسرائیل، این کشور به دلایل متعددی برای حملات متقابل به جمهوری اسلامی دست پیدا کرده است.
حمله موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل و تاکید این کشور بر اقدام تلافی‌جویانه واکنش‌های زیادی را در میان فعالان سیاسی، کارشناسان و کاربران شبکه‌های اجتماعی در پی داشته است. برخی تحلیل‌گران در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال از احتمال رویارویی نظامی اسرائیل و جمهوری اسلامی گفتند.
این روزها، در ایران، کشته شدن حسن نصرالله باعث شادی بسیاری از مردم شده است. مردم می‌گویند بالاخره کسی پیدا شد که توانست جمهوری اسلامی را تحقیر کند و ضربه‌ای جدی به آن بزند.
اسرائیل پس از حملات شدید و سنگین به حزب‌الله لبنان و کشتن حسن نصرالله رهبر این گروه؛ حملات هوایی خود را به حوثی‌ها، یکی دیگر از گروه‌های نیابتی جمهوری اسلامی از سرگرفت و بندر حدیده، مهم‌ترین بندر تحت کنترل این گروه را بمباران کرد.
دوستان و دشمنان حسن نصرالله، دبیرکل پیشین حزب‌الله لبنان، بر سر هر چیز که با هم اختلاف داشته باشند، در یک مورد با یکدیگر کاملا هم‌عقیده‌اند: با کشته شدن نصرالله، چهره خاورمیانه عوض خواهد شد.
«شما که آ‌بتان را نبردند. شما که خاکتان را نگرفتند، تظاهرات سلمیه، تظاهرات سلمیه»، یکی از جاودانه‌ترین فریادهای زنان درحفظ آب و خاک است که از خوزستان برخواست ولی صدای همه ایران بود.
علی خامنه‌ای روز چهارشنبه از مساله نفوذ در کشور ابراز نگرانی کرد و خواستار مقابله با نفوذ در برخی حوزه‌های مشخص شد اما برخلاف تصور ، او به نفوذ اطلاعاتی و امنیتی که منجر به کشته شدن اسماعیل هنیه، رهبر حماس، در تهران شد یا سایر موارد نفوذ در نهادهای اطلاعاتی و امنیتی اشاره نکرد.
سخنان مسعود پزشکیان در نشست مجمع عمومی سازمان ملل بسیار شبیه به بیانیه‌های رسمی جمهوری اسلامی بود؛ بیانیه‌هایی که طی سال‌های گذشته اغلب توسط رؤسای جمهوری ایران با اندکی تفاوت تکرار شده‌اند. جهان از این سخنرانی مطلب جدیدی نشنید و اساساً انتظاری هم نمی‌رفت.
جنبش «زن، زندگی، آزادی» در کنار تمام تحولات برگشت‌ناپذیری که به همراه داشته است، مجموعه‌ای از مطالبات مدرن را به عرصه خیابان‌ها و خلوت خانه‌ها آورد که پیش از آن نه فقط از جانب حاکمیت، که از طرف عرف و جامعه نیز در محاقی از ممنوعیت‌ها، تابوها و سوءتفاهم‌ها به حاشیه رانده شده بود.
سال ۱۹۰۴ میلادی، ولادیمیر لنین، عنوان استعاری «یک گام به پیش و دو گام به پس» را برای مجموعه انتقاداتش بر کنگره دوم احزاب سوسیال-دموکرات روسیه برگزید.